مهاجرت و تحصیل
نوشته های مشابه
قبل از ارائه توضیحات در مورد ویزا و گذرنامه کنونی، به مرور تاریخچه کوتاهی از گذرنامه و ویزا در طول تاریخ می‌پردازیم:
تاریخچه گذرنامه یا پاسپورت
تاریخچه اولین گذرنامه در جهان به قبل از میلاد مسیح باز میگردد. در کتاب نحمیا گفته شده است که برای کمک به ساخت مجدد اورشلیم وظیفه ای به او واگذار شده است که برای انجام این کار نامه ای از سمت پادشاه به او داده شد تا بتواند به صورت آزاد و امن از پادشاه های مربوطه گذر داشته باشد.
از امان نامه تا پاسپورت های امروزی
در گذشته گذرنامه یا پاسپورت با اسامی مختلفی شناخته می‌شد؛ البته کاربرد آن ها اندکی با کاربرد امروزی تفاوت داشت. در ادامه به بررسی پاسپورت های تاریخی می پردازیم:
سندی به اسم امان نامه
در دوران پادشاهی هنری پنجم یعنی در سال 1414 در بریتانیا سندی تحت عنوان “امان نامه” برای انگلیسی ها یا غیر انگلیسی ها صادر می شد؛ انگلیسی ها باید برای دریافت این امان نامه پول به شاه می دادند و غیر انگلیسی ها از پرداخت پول معاف بودند. گفته می شود که امروزه هنوز ملکه انگلستان گذرنامه ندارد.
ظهور کلمه پاسپورت
در اوایل قرن 16 ام کلمه پاسپورت در زبان انگلیسی و هم چنین Middle French یعنی همان فرانسوی میانه پیدا شد. در حدود قرون 14 تا 17 میلادی پاسپورت در زبان فرانسه به معنای جوازی برای عبور از بندر بود که قدمت این لغت فرانسوی به حدود سال 1420 یعنی زمان پادشاهی لویی چهاردم بر میگردد به همین دلیل است که بریتانیا و فرانسه بر سر این موضوع که چه کسی برای اولین بار گذرنامه را اختراع کرده است اختلاف دارند.
پاسپورت از سال 1540 به بعد مرسوم گردید
پادشاه بریتانیا در سال 1540 اجازه صدور رسمی اسناد رسمی را برای نخستین بار صادر کرد و از آن هنگام به بعد این سند به پاسپورت معروف گردید.
پاسپورت های بی مصرف در اواسط قرن نوزدهم
در ابتدای قرن هجدهم در فرانسه در پی تاثیر مستقیم انقلاب فرانسه پاسپورت ها کنار رفتند اما به سرعت نیز مجددا باب شدند.
انقلاب صنعتی برای اولین بار ضرورت اسناد رسمی را نشان داد که با گسترش خطوط راه آهن، گردشگری در تمام اروپا توسعه یافت.
به دلیل انتقادات وارده به پاسپورت و ویزا در سال 1861 فرانسه صدور پاسپورت و ویزا را لغو کرد که در پی این موضوع سایر کشورهای اروپایی نیز تا سال 1914 از این موضوع حمایت کردند که می توان گفت پاسپورت ها در اروپا کاملا بی مصرف بودند.
بازگشت پاسپورت و نخستین مدرک شناسایی عکس دار در جنگ جهانی اول
با شروع جنگ جهانی اول نگرانی ها در خصوص امنیت ملی در اروپا شدت گرفت. در ابتدا از پاسپورت و ویزا به عنوان یک راه حل موقت و خیلی سریع به عنوان یک راه کار دائمی استفاده شد.
یکی از مشکلات اساسی در خصوص پاسپورت تشخیص هویت و مشخصات ظاهری دارنده پاسپورت تا پیش از ظهور عکاسی بود که خوشبختانه پیشرفت در صنعت عکاسی این مشکل را حل کرد و بریتانیا در سال 1914 اولین کشوری بود که پاسپورت عکس دار را اجباری کرد. این پاسپورت تک برگ بود که 8 تا می خورد و دارای اعتبار دو ساله نیز بود و این کاغذ در یک پوشش مقوا جای می گرفت.
رواج پیدا کردن پاسپورت یا گذرنامه ها
حدود سال 1920 در کنفرانسی به نام “تشریفات پاسپورت و گمرکات و بلیط های یک طرفه” اولین اقدام برای استاندارد سازی بین المللی پاسپورت ها در پاریس انجام شد. در نهایت در سال 1947 سازمان هوانوردی بین المللی مسئولیت وضع استانداردها برای پاسپورت ها را عهده دار شد که تا به امروز تمامی استانداردهای رسمی مرتبط یا کیفیت، شکل و نوع پاسپورت ها از سمت این سازمان وضع می شود.
پاسپورت های امروزی
همانطور که میدانید این روزها تمامی پاسپورت ها از یک شکل و فرم رسمی خاص برخوردار می باشند البته ناگفته نماند که دارای تفاوت هایی نیز می باشند. در پاسپورت های عکس دار امروزی تمامی مشخصات فردی و ظاهری فرد به صورت کامل ذکر می شود و هر کدام ار دارندگان دارای کد منحصر به فرد خود می باشند.
پاسپورت ها در آینده نه چندان دور
گفته می شود که پاسپورت ها در آینده دارای میکرو چیپ هایی خواهند بود که در آن ها اطلاعات بیومتریک افراد اعم از عکس، اثر انگشت و اسکن قرنیه وجود دارد.
گذرنامه یا پاسپورت چیست؟
پاسپورت هر شخص مانند شناسنامه او دارای اطلاعات مفید و ارزشمندی می باشد که نشان می دهد شخص تابعیت چه کشوری را داراست. پاسپورت و گذرنامه هر دو یکی می باشند و اطلاعات شخصی شما در این مدرک ثبت گردیده و در حقیقت یک شناسنامه بین المللی محسوب می شود.
باید بدانید که مدرک پاسپورت در تمامی کشورها شناخته شده است و تمامی دنیا این مدرک را به رسمیت می شناسند. برای مثال زمانی که به کشور دیگری سفر می کنید با در دست داشتن این مدرک می توانید نشان دهید که شهروند کدام کشور هستید و در حال حاضر در کشور فعلی مسافر می باشید. یکی از دلایل مهاجرت و گرفتن تابعیت دوم برای بسیاری از افراد داشتن پاسپورت معتبر است.
انواع گذرنامه در ایران
در تمامی کشورهای دنیا حداقل سه نوع گذرنامه وجود دارد که در کشور عزیزمان ایران نیز گذرنامه ها دارای سه نوع هستند که عبارتند از:
- گذرنامه عادی (ordinary passport)
- گذرنامه خدمت (service passport)
- گذرنامه سیاسی (diplomatic passport)
گذرنامه عادی
گذرنامه یا همان پاسپورت عادی که با عنوان Type p مشخص می شود گذرنامه ای است که مربوط به تمام شهروندان عادی یک کشور می شود که چنانچه مردم کشور برای تجارت، تحصیل، گردشگری و…قصد خروج از کشور را داشته باشند به این پاسپورت نیاز دارند که در ایران توسط نیروی انتظامی صادر میگردد.
گذرنامه خدمت
این نوع گذرنامه که با عنوان Type S متمایز می گردد مخصوص کارمندان دولت است که موظف هستند برای انجام ماموریت های کاری به خارج از کشور سفر کنند. لازم به ذکر است که گذرنامه این افراد از وزارتخانه ای که شخص در آن مشغول کار می باشد صادر می شود.
گذرنامه خدمت برای افراد زیر صادر می گردد
- برای فردی که در جایگاه همراه با رهبر و یا یکی از اعضای شورای رهبری به خارج از کشور سفر می کند.
- برای افرادی که در ماموریت های گوناگون با رییس جمهور و یا معاون اول رییس جمهور به عنوان همراه به خارج از ایران سفر می کند.
- برای افرادی که به وسیله تصویب نامه هیئت وزیران به جهت انجام ماموریت های کاری به خارج از ایران اعزام می شوند.
- برای ماموران اداری و فنی وزارت امور خارجه
- برای کارمندان وزارتخانه ها، سازمان ها و ارگان های دولتی و نظامی که به خارج از کشور ایران اعزام می شوند (با معرفی وزیر مربوطه و هم چنین ذکر علت ماموریت)
گذرنامه سیاسی
این نوع گذرنامه که با عنوان Type DP یا Type D مشخص می شود مختص به مقامات سیاسی کشور بوده که سیاست های اخذ این گذرنامه با گذرنامه افراد عادی کاملا متفاوت می باشد.
برخی از مقامات سیاسی که دارای این نوع گذرنامه یا پاسپورت می باشند عبارتند از:
- رهبر
- رییس جمهور
- رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام
- رییس قوه قضائیه
- رییس مجلس شورای اسلامی
- معاون اول رئیس جمهور
- دادستان کل کشور
- رئیس دیوان عالی کشور
- روسای جمهور سابق
- نخست وزیران سابق
- نمایندگان مستقیم مقام معظم رهبری
- سازمان تبلیغات اسلامی
- روسای بنیاد مستضعفان
- و….
پاسپورت یا گذرنامه دارای چه اطلاعاتی می باشد؟
رنگ پاسپورت های ایرانی زرشکی می باشد و روی جلد پاسپورت نشان رسمی جمهوری اسلامی حک شده است. صفحات داخلی پاسپورت شما دارای یک صفحه مشخصات شما می باشد که عبارتند از:
- نام
- نام خانوادگی
- نام پدر
- شماره ملی
- شماره شناسنامه
- جنسیت
- تاریخ تولد
- محل تولد
- تاریخ صدور پاسپورت
- شماره پاسپورت
در صفحه داخلی که مشخصات شما ثبت شده در قسمت سمت چپ بالای صفحه یک شماره هشت رقمی نوشته شده است که در زیر آن نیز اعدادی به زبان انگلیسی نوشته شده که این کد همان مشخصه کشور شما یا در واقع شماره گذرنامه شما است.
پاسپورت دارای تاریخ انقضا می باشد
پاسپورت ها دارای تاریخ انقضا هستند و مدت زمان اعتبار آن حدود 5 سال می باشد. برای خروج از ایران باید، پاسپورت شما حداقل 6 ماه اعتبار داشته باشد.
چرا پاسپورت برای تمام عمر نیست؟
پاسپورت شما به چندین دلیل مختلف نیاز به تعویض دارد و برخلاف شناسنامه برای تمام طول عمر شما صادر نمی شود که 3 مورد از دلایل اصلی عبارتند از:
- شباهت عکس روی پاسپورت یا همان گذرنامه با چهره فعلی شما اهمیت ویژه ای دارد. با توجه به تغییر چهره در طول زمان عکس روی پاسپورت باید تعویض گردد. در صورت عدم تعویض عکس ممکن است در هنگام ورود به کشورهای دیگر، به علت عدم تطابق عکس و چهره، برای شما مشکلاتی ایجاد شود.
- ممکن است در زمان کودکی پاسپورتتان روی گذرنامه والدین شما وجود داشته باشد و در بزرگسالی خواهان دریافت پاسپورت شخصی خود باشید. تغییر وضعیت تاهل و ازدواج نیز یکی دیگر از این موارد می باشد.
- با سفر به کشورهای خارجی حتی در صورت عدم نیاز به ویزا صفحات داخلی پاسپورت شما به علت ورود و خروج و مهر خوردن مورد استفاده قرار می گیرد که با تمام شدن این صفحات شما نیاز به تمدید گذرنامه خواهید داشت.
افراد مشمول خدمت باید پاسپورت موقت بگیرند
گرفتن پاسپورت یکی از مشکلاتی است که جوانان در کشور با آن روبرو هستند. همانطور که میدانید پسران پس از سن 18 سالگی باید به خدمت سربازی بروند. حال امروزه بسیاری از جوانان پس از اتمام دوران متوسطه خود قصد ادامه تحصیل در دانشگاه را دارند که این افراد می توانند از معافیت تحصیلی که ساده ترین نوع از معافیت نظام وظیفه می باشد استفاده کنند.
چنانچه در چنین شرایطی دانشجو هستید و قصد سفر به خارج از کشور را دارید باید پاسپورت دانشجویی یا همان پاسپورت موقت بگیرید. برای دریافت پاسپورت دانشجویی باید مدرک اشتغال به تحصیل خود را به پلیس+10 ارائه کنید و با قرار دادن سپرده ای به عنوان وثیقه می توانید برای طول سفر خود پاسپورت موقت دریافت کنید.
در مناسبت های خاصی مانند پیاده روی اربعین، دولت با در نظرگرفتن برخی موارد، اقدام به صدور پاسپورت یا ویزا با قوانین سهل تر می کنند.
مدارک مورد نیاز جهت اخذ گذرنامه یا پاسپورت در سال 1400
معمولا قوانین ثابتی در مورد اخذ پاسپورت وجود دارد. اما با توجه به شرایط کشور، ممکن است برخی از آن ها دستخوش تغییراتی شوند. در ادامه به بیان مراحل اخذ پاسپورت در سال 1400 اشاره می کنیم:
1)فراهم کردن مدارک مورد نیاز که عبارتند از:
- عکس 6*4
- شناسنامه و کارت ملی و کپی از هر کدام
- اصل و کپی کارت پایان خدمت (برای آقایان)
- اجازه محضری و رسمی همسر (برای بانوان)
- ارائه اصل گواهی فوت همسر و یا شناسنامه باطل شده همسر در صورت فوت همسر برای بانوان الزامی است.
- ارائه طلاق نامه برای بانوان مطلقه ضروری می باشد.
- اجازه محضری پدر برای افراد زیر 18 سال
2)مراجعه به نزدیک ترین پلیس+10 محل سکونت:
پس از فراهم کردن مدارک مورد نیاز نام برده شده در مرحله اول به نزدیک ترین پلیس 10+ محل سکونت خود مراجعه کنید و با ارائه مدارک درخواست دریافت پاسپورت را ارائه دهید.
3)پرداخت هزینه پاسپورت:
برای پرداخت هزینه به بانک ملی بروید و فیش تهیه کنید و یا از طریق دستگاه های کارتخوان موجود در مراکز پلیس 10+ اقدام به پرداخت نمایید.
4)ارسال از طریق شرکت پست:
کارهایی که می بایست از سمت شما برای دریافت پاسپورت انجام می‌گرفت در همان مرحله سوم به پایان رسید. اکنون باید منتظر باشید تا گذرنامه شما از طریق پست به آدرسی که در سیستم ثبت کرده اید، ارسال شود که این پروسه چیزی حدود 7 روز زمان میبرد.
دو نکته مهم برای دریافت گذرنامه که نباید فراموش کرد:
- خانم های متاهل برای دریافت پاسپورت نیاز به اجازه رسمی و محضری همسر دارند و می بایست با مراجعه به دفترخانه های اسناد رسمی از همسر خود اجازه محضری بگیرند.
- پس از مراجعه به پلیس 10+ و اتمام کار باید از سمت مرکز نام برده شده رسید دریافت کنید و این رسید را تا زمان آمدن پستچی نزد خود نگه دارید و برای دریافت گذرنامه رسید را به پستچی تحویل دهید.
ویزا یا روادید چیست؟
روادید یا همان ویزا یک سند معتبر است که شما برای سفر به یک کشور خارجی به آن نیاز دارید. در واقع سفر به کشور های خارجی مانند سفرهای داخلی آسان نیست و گرفتن ویزا به شما این اجازه را می دهد که وارد کشور مورد نظر شوید، در آنجا اقامت داشته باشید و یا آن کشور را ترک کنید و از آن خارج شوید.
در حقیقت ویزا گواهی یکی از نمایندگان کشور مورد نظر در سفارتخانه یا کنسولگری است،برای اینکه شما برای مدت معین و برای کار معینی در کشور مورد نظر اقامت خواهید داشت.
ویزا به صورت کاغذی و یا حتی الکترونیکی به پاسپورت شما اضافه می شود. مدت زمانی که می توانید در کشور مورد نظر بمانید در ویزا ذکر شده است.
تفاوت گذرنامه (پاسپورت) و ویزا (روادید)
با توضیح کامل گذرنامه و ویزا اکنون می دانید که گذرنامه یا همان پاسپورت در واقع مجوز خروج شما از کشور خودتان می باشد اما ویزا در اصل مجوز ورود به یک کشور خاص می باشد.
قبل از اقدام به دریافت ویزا کشور مورد نظر باید مشخص کنید که با چه نیت و هدفی می خواهید وارد کشور مقصد شوید و از این رو باید بدانید که ویزاها انواع گوناگونی دارند که در ادامه با آن ها بیشتر آشنا خواهید شد.
آشنایی با انواع مختلف ویزا
انواع گوناگونی از روادید وجود دارد که اکنون قصد معرفی آن ها را خواهیم داشت:
- روادید دانشجویی
- روادید توریستی
- روادید تجاری
- ویزای تحصیلی
- روادید شینگن
- روادید سیاسی
- روادید ورزشی
- روادید مهاجرتی
- روادید هنری
- روادید نمایشگاهی
- روادید پزشکی
- روادید زیارت
- روادید کنفرانس
- روادید ترانزیت
- روادید مطبوعاتی
- روادید اقامت
اکنون برای آشنایی بیشتر با هر یک از ویزا های نام برده شده به توضیح هر یک می پردازیم:
روادید دانشجویی
این نوع ویزا که به عنوان ویزای دانشجویی شناخته می‌شود، برای دانشجویانی مناسب است که در حال تحصیل در کشور خود می باشند و برای شرکت در مسابقات دانشجویی یا همایش های علمی قصد سفر به کشور دیگری را دارند که می بایست روادید دانشجویی دریافت کنند.
روادید توریستی
ویزای توریستی برای کسانی که قصد دارند برای مدت زمان کوتاهی برای تفریح و بازدید به کشور دیگری سفر کنند از سمت کشور مقصد صادر می شود.
روادید تجاری
در واقع روادید تجاری مخصوص کسانی است که صاحب مشاغل صنعتی می باشند. صاحبان این مشاغل برای شرکت در همایش های صنعت گران جهان و یا نمایشگاه های دوره ای در کشور های دیگر نیاز به اخذ ویزای تجاری دارند.
ویزای تحصیلی
همانطور که از اسم این روادید مشخص است، این ویزا مرتبط با تحصیل و زندگی در خارج از کشور می باشد. چنانچه شخصی در یکی از دوره های کارشناسی، کارشناسی ارشد و یا دکترا قصد تحصیل در کشور دیگری را داشته باشد باید این ویزا را اخذ کند. با روادید تحصیلی شخص می تواند تا پایان اعتبار ویزا در کشور مقصد به تحصیل و زندگی بپردازد و در طی دوران تحصیل به کار نیمه وقت بپردازد تا بتواند بخشی از هزینه های تحصیل خود را مهیا کند.
روادید شینگن
اخذ ویزای شینگن به شما این امکان را می دهد تا به 26 کشور اروپایی عضو شینگن سفر نمایید.
26 کشور عضو شینگن عبارتند از:
- بلژیک
- جمهوری چک
- اتریش
- استونی
- دانمارک
- آلمان
- فرانسه
- فنلاند
- مجارستان
- ایسلند
- ایتالیا
- یونان
- هلند
- نوروژ
- پرتغال
- اسلواکی
- اسپانیا
- سوئد
- لیختن اشتاین
- سوئیس
- مالت
- لوکزامبورگ
- لیتوانی
- لتونی
- اسلوونی
- لهستان
ویزای سیاسی
افراد سیاسی و دیپلماتیک که در واقع شخصیت های دولتی یک کشور می باشند برای انجام کارهای سیاسی و یا جلسات کاری که در کشور های دیگر برگزار می شود نیاز به اخذ روادید سیاسی دارند.
ویزای ورزشی
روادید ورزشی مخصوص ورزشکارانی می باشد که برای شرکت در مسابقات نیاز به سفر به کشور دیگری را دارند و یا برای حضور در اردوهای ورزشی باید به کشور دیگری اعزام شوند.
روادید مهاجرتی
این نوع ویزا مخصوص اشخاصی است که به دلیل ازدواج با شخصی که شهروند قانونی یک کشور دیگر می باشد باید مملکت خود را ترک کنند و به آن کشور بروند.
روادید هنری
این نوع روادید که از اسم آن پیداست مرتبط با افرادی است که در زمینه هنر فعالیت می کنند برای مثال نقاشان، بازیگران، موسیقی دانان و سایر افرادی که در حوزه هنر فعالیت می کنند برای شرکت در فستیوال های هنری، همایش های هنری و فرهنگی، گالری ها و یا همکاری با سازمان خارجی می بایست برای شرکت به سفر مقصد ویزای هنری اخذ نمایند.
ویزای نمایشگاهی
سالانه نمایشگاه های زیاد و فراوانی در حوزه های مختلف در کشور های گوناگون برگزار می گردد که این نمایشگاه ها طرفداران خود را دارند اکنون چنانچه شخصی بخواهد در این نمایشگاه ها شرکت کند برای سفر نیاز به ویزای نمایشگاهی دارد.
ویزای پزشکی
بیمارانی که برای معالجه و درمان نیاز به سفر به کشور دیگری را داشته باشند تا معالجه و درمان آن ها در کشور مقصد انجام شود می بایست مدارک پزشکی خود را به کشور مورد نظر ارسال کنند تا ویزای پزشکی از سمت آن کشور برایشان ارسال شود.
ویزای زیارت
زائران ایرانی برای زیارت مکان های مذهبی باید ویزای زیارت اخذ نمایند.
ویزای کنفرانسی
اساتید دانشگاه ها، پزشکان، دانشجویان و یا شخصیت های علمی و فرهنگی که خواهان شرکت در کنفرانس های خارجی می باشند و یا حتی خودشان برگزار کننده این کنفرانس ها باشند برای سفر و شرکت در کنفرانس نیاز به ویزای کنفرانس دارند.
ویزای ترانزیت
در ابتدا باید بگوییم که تنها بعضی از کشور ها در سراسر دنیا به این نوع ویزا نیاز دارند. ویزای ترانزیت برای ماندن چند ساعته در محوطه فرودگاه صادر می شود یعنی چنانچه مسافری نیاز به تعویض خط پروازی خود داشته باشد و مجبور باشد ساعاتی را در فرودگاه آن شهر بگذراند می بایست روادید ترانزیت داشته باشد.
روادید مطبوعاتی
شخصیت های مطبوعاتی، خبرنگاران و… برای انجام کارهای خبری در کشورهای دیگر نیاز به اخذ روادید مطبوعاتی دارند.
ویزای اقامت
روادید اقامت که به آن اقامت دائم نیز گفته می شود به شخص این اجازه را می دهد تا برای مدت نامحدود در کشوری که ویزای آن را دریافت کرده، اقامت کند.
کشورها برای دریافت ویزا با یکدیگر متفاوت می باشند
هر کشور قوانین مربوط به خود را دار و اخذ ویزا نیز برای هر کشور با کشور دیگر ممکن است متفاوت باشد. مثلا سفر به بعضی کشور ها با هدف گردشگری و توریستی نیاز به ویزا ندارد و یا برای ورود به بعضی کشور ها باید ماه ها قابل اقدام به دریافت ویزا کرد و لازم است بدانید که برخی کشور ها حین ورود به همان کشور ویزا صادر می نمایند.
کشورهای بدون ویزا برای ایرانیان در سال 2021
همانطور که میدانید ایرانی ها برای سفر به اکثریت کشور ها علی الخصوص کشورهای غربی و اروپایی نیاز به اخذ ویزا دارند و سفر بدون ویزا برای آن ها امکان پذیر نیست؛
با این حال تعدادی از کشورها وجود دارند که ایرانی ها بدون دریافت ویزا می توانند به آن ها سفر کنند که اسامی این کشورها به همراه مدت روز اقامت را برایتان شرح خواهیم داد.
| نام کشور | مدت زمان اقامت |
| ترکیه | 90 روز |
| ارمنستان | 90 روز |
| دومینیکا | 21 روز |
| اکوادور | 90 روز |
| گرجستان | 45 روز |
| هائیتی | 90 روز |
| مالزی | 14 روز |
| ایالات فدرال میکرونزی | 30 روز |
| نیکاراگوئه | 90 روز |
| ونزوئلا | 15روز |
| زیمباوه | 90 روز |
| آنتیگوآ و باربودا | 30 روز |
| کنیا | 90 روز |
| سوریه | 90 روز |
| تاجیکستان | 45 روز |
| تووالو | 30 روز |
| تانزانیا | 90 روز |
| بولیوی | 30 روز |
| تیمور شرقی | 30 روز |
| توگو | 7 روز |
| لائوس | 30 روز |
| کامبوج | 30 روز |
| گینه بیسائو | 90 روز |
| مالدیو | 30 روز |
| موزامبیک | 30 روز |
| نپال | 90 روز |
| پالائو | 30 روز |
| ساموآ | 60 روز |
| آذربایجان | 30 روز |
| مجمع الجزایر سیشل | 90 روز |
| عمان | 30 روز |
ویزا ها از نظر دفعات اجازه ورود به کشور
روادیدها با توجه به تعداد دفعاتی که به شخص اجازه ورود می دهند با یکدیگر متفاوت می باشند؛ به صورت کلی به چهار دسته تقسیم می شوند که عبارتند از:
- روادید یک بار ورود یا سینگل (Single Visa)
- روادید دو بار ورود یا دابل (Double Visa)
- روادید چند بار ورود یا مولتیپل (Multiple Visa)
- ویزای صفر بار ورود یا ویزای ترانزیت فرودگاهی (Airport Transit Visa)
اکنون برای آشنایی بیشتر شما با انواع متفاوت ویزا از نظر تعداد دفعات ورود به توضیح هر یک می پردازیم:
ویزای یک بار ورود یا سینگل (Single Visa)
این نوع روادید پس از یک مرتبه ورود و خروج حتی در صورتی که از نظر تاریخ و مدت زمان اعتبار داشته باشد به صورت اتوماتیک وار اعتبار خود را از بین می دهد و دیگر اعتباری ندارد.
ویزای دو بار ورود یا دابل (Double Visa)
این ویزا به شما اجازه می دهد که تا هنگامی که ویزای شما از نظر مدت زمان اعتبار دارد دو بار وارد کشور مقصد که ویزای آن را دارید شوید.
ویزای چند بار ورود یا مولتیپل (Multiple Visa)
ویزای چندبار ورود نیز همانطور که از اسم آن پیداست تا زمانی که اعتبار داشته باشد شخص می تواند به تعداد دفعات نامحدود به آن کشور سفر کند.
ویزای صفر بار ورود یا ویزای ترانزیت فرودگاهی (Airport Transit Visa)
بعضی از کشورها مانند کشورهای آمریکایی و اروپایی برای افرادی که پاسپورت ایرانی دارند حتی به جهت تعویض هواپیما در فرودگاه آن کشور نیز تقاضای ویزا دارند. ویزای ترانزیت یا همان صفر بار ورود از این نوع ویزا می باشد به صورتی که شما با داشتن این ویزا فقط میتوانید در محوطه فرودگاه حضور داشته باشید، به سالن ترانزیت بروید و برای مقصد بعدی سوار هواپیمای مورد نظر شوید. با این نوع ویزا شما اجازه خروج از فرودگاه را حتی برای چند دقیقه نیز ندارید.
